Մի օր մեր աչքերը հանդիպեցին իրար:
Ես նայում էի քո աչքերին ու երազում: Ինձ համար մի յուրահատուկ նուրբ ու գեղեցիկ արվեստ էր քո աչքերն ուսումնասիրելը: Աչքերիդ անխոս պրպտումների մեջ ես հետզհետե սկսեցի հասկանալ, որ կարող եմ հոգիս վերլուծել ու խմբագրել: Որ կարող եմ դառնալ ավելի լավը: Կարող եմ անցնել ինձ քեզանից բաժանող երազանքի բոլոր իրականացող փուլերն ու դառնալ ուրիշ մարդ: Դառնալ լիարժեք` լոկ քոնը լինելու համար:
Նոյեմբերյան մի ցուրտ ու անձրևոտ օր դու քո ափերի մեջ սեղմեցիր սառած մատներս, ու աչքերիցդ ժպիտ թափեցիր: Ձեռքերս, որոնք աշնան սկզբից մինչև գարնան ավարտը անտանելիորեն սառն են, չտաքացան, բայց հոգիս ջերմացավ: Դու ջերմացրիր իմ էությունը: Սիրվեցիր:
