Կորած մի թերթ օրագրից...
Անցումներում ու բակերում
Շրջում է ոսկե քամին,
Անցումներում ու բակերում,
Որտեղ թափառում ենք մենք,
Դու նկարում ես իմ աչքերը,
Ու նրբորեն ձեռքս բռնում...
Դու ամեն ինչի մասին ինձ պատմում ես,
Իսկ գլխավորի մասին մոռանում:
Լռություն է տիրում հիմա իմ սրտում,
Իսկ բաժակիս մեջ` չխմած օր,
Երբ մենք դադարենք իրար տեսնել,
Կանհետանա գարունը ընդմիշտ:
Եվ ոչ հարազատ ինչ-որ մեկը
Բաժակիս մեջ կգցի նոր կյանք,
Երբ մենք սովորենք իրար մոռանալ,
Ոչ-ոք մեղավոր չի լինի...
Բայց առայժմ գարունը սկսվում է...
Եվ անձայն, ինչպես կիսաքուն,
Ես լուծվում եմ քո գույների մեջ:
Իմ սրտի գույների մեջ...
Սպիտակ մշուշ, լույս թախիծ`
Ստվերներ քո ուսերի վրա,
Ալ սեր, մուգ աչքեր`
Երկու ճանապարհ դեպի երկինք:
Սպիտակ արևածագ, սև խաբեություն,
Եվ քնած տներ,
Մեռնող օր, մոխրագույն ծառեր,
Եվ օր, երբ սկսվեց ձմեռ...
Շատ ափսոս է ամեն ինչ մոռանալ...
Բայց առայժմ ձմեռը անցնում է:
Անցումներում ու բակերում
Շրջում է ոսկե քամին,
Անցումներում ու բակերում`
Որտեղ թափարում ենք մենք,
Ես վերցնում եմ իմ նկարները
Ու նրբորեն ձեռքդ սեղմում,
Դու նորից ամեն ինչ պատմեցիր,
Իսկ գլխավորի մասին մոռացար...
Անցումներում ու բակերում
Առայժմ գարունը սկսվում է:
Комментариев нет:
Отправить комментарий